چکیده طرح: 

جهت بررسی اثر تراکم ذخیره سازی بر رشد و بازماندگی تیلاپیا در استخر خاکی، بچه ماهیان با وزن اولیه 13 گرم در سه تیمار تراکمی 3، 6 و 9 قطعه در متر مربع هر یک با 2 تکرار رها سازی شده و طی یک دوره 105 روزه با استفاده از غذای تجاری قزل آلا پرورش یافتند. تغذیه ماهی ها بر اساس جدول و در ساعات روشنایی انجام شد. نتایج نشان داد برخی شاخص های رشد مانند وزن نهایی، رشد روزانه، ضریب رشد ویژه، افزایش وزن و بازماندگی با افزایش تراکم کاهش می یابد در حالیکه ضریب تبدیل غذایی با افزایش تراکم افزایش می یابد. بالاترین میزان رشد و بازماندگی و نیز پایین ترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تراکم 3 قطعه در متر مربع حاصل شد و لذا جهت دستیابی به بالاترین سود در استخر خاکی تراکم 3 قطعه در متر مربع مناسبتر است.

 

اهميت، ضرورت، اهداف و روش تحقيق:
با توجه به سازگار شدن تیلاپیا با شرایط آب لب شور و رشد بسیار خوب آن؛ جهت ترویج و توسعه پرورش تیلاپیا در کشور تعیین نرماتیوهای پرورش امری ضروری است. تراکم یکی از مهمترین پارامترهای موثر در اقتصاد پرورش می باشد .افزایش تولید در واحد سطح با تعیین تراکم بر اساس مدیریت کیفیت آب، درصد بقا و ضریب تبدیل غذایی می تواند سبب افزایش بهره وری از منابع موجود گردد. جهت بررسی اثر تراکم ذخیره سازی بر رشد و بازماندگی تیلاپیا در استخر خاکی، بچه ماهیان با وزن اولیه 13 گرم در سه تیمار تراکمی 3، 6 و 9 قطعه در متر مربع هر یک با 2 تکرار رها سازی شد.

 

نتايج:
نتایج نشان داد برخی شاخص های رشد مانند وزن نهایی، رشد روزانه، ضریب رشد ویژه، افزایش وزن و بازماندگی با افزایش تراکم کاهش می یابد در حالیکه ضریب تبدیل غذایی با افزایش تراکم افزایش می یابد. بالاترین میزان رشد و بازماندگی و نیز پایین ترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تراکم 3 قطعه در متر مربع حاصل شد. لذا جهت دستیابی به بالاترین سود، تراکم 3 قطعه در متر مربع مناسبتر است.

دستور العمل فني و توصيه ترويجي:
1- برای پرورش تیلاپیا در سیستم نیمه متراکم در استخرهای خاکی تراکم 3 قطعه در متر مربع توصیه می گردد.
2- با توجه به مخاطرات زیست محیطی و رشد سریعتر ماهیان نر پرورش به صورت تک جنس نر برای توسعه در سطح کشور توصیه می گردد.

ويزگي مناطق كاربرد توصيه ترويجي:
مناطق گرم ودارای منابع آبی شیرین و لب شور داخلی