تیلاپیا نسبت به سایر ماهیان گرم آبی تحمل کمتری به سرما داشته و در دمای کمتر از 10 درجه سانتی¬گراد از بین می رود، از اینرو باید ماه¬های سرد زمستان را با در نظر گرفتن تمهیداتی نظیر مدیریت دمای آب، تغذیه و تراکم نگهداری به نحوی طی نمود تا از وقوع تلفات جلوگیری و رشد مناسب جهت دستیابی به بچه ماهیان انگشت قد در ابتدای فصل گرم حاصل گردد. لذا تراکم¬های ذخیره¬سازی (4/0، 2/1 و 2 قطعه در لیتر)، دمای آب (19 تا 20، 22 تا 23 و 25 تا 26 درجه سانتی¬گراد) و درصد غذادهی (4، 8 و 12 درصد توده زنده) بر اساس روش سطح پاسخ (RSM) ، طرح باکس بنکن(BBD) مورد ارزیابی قرار گرفت. بچه ماهیان با متوسط وزن اولیه 13/0 ± 62/2 گرم با استفاده از غذای قزل آلا سه بار در روز به مدت 36 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد اثر تغییرات دما بر تغییرات وزن، ضریب رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی معنی دار است(P < 0.05). در دماهای مختلف بازماندگی تغییر معنی داری را بین تیمارها نشان نداد(p > 0.05). همچنین تغییرات درصد غذادهی بطور معنی داری وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی را تحت تاثیر قرار می¬دهد (P < 0.05) اما بر میزان بازماندگی لاروها اثر معنی داری ندارد. تغییرات تراکم ذخیره سازی بر وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و بازماندگی اثر معنی داری نداشت (p > 0.05) هرچند با افزایش تراکم، رشد کمی کاهش داشت. دما و میزان غذا و تراکم اثر معناداری بر بازماندگی نداشت(p > 0.05). با توجه به نتایج برای زمستان گذرانی موفق لارو تیلاپیا، دمای آب حداقل 19 درجه سانتی گراد، درصد غذادهی 8 درصد وزن بدن و تراکم تا 2000 قطعه در متر مکعب مناسب است.